Öncelikle bana kalırsa kitap çok güzeldi. Kitapta Aysel ve Roman’ın hikayesini okuyoruz. Bir sitenin intihar yoldaşları adlı kısmında tanışan bu ikili 7 Nisan günü için kendi intiharlarını planlıyorlar ve o güne kadar ikilinin hayatlarını,başlarına gelen olayları okuyoruz. Açıkçası sonu bana kalırsa daha iyi yazılabilirdi fakat onun dışında kitap çok akıcı. Kitabın sonunda ise yazarın “intihar bir kurtuluş değildir, sorunlarınızı aşabilirsiniz.” konulu notu da çok güzeldi. Bu verilmek istenen mesaj, zaten kitapta da yer yer vurgulanmış. Demem o ki; bence mutlaka bir şans verilmesi gereken kitaplardan. Kesinlikle favorilerim arasına girdi.
Hayatın kıyısında kitabını sevdiyseniz bunu da seveceksiniz demişlerdi sevdim mi evet ama sonu hüs-ran. Bu kitaba o son yakışmamış. Roman’ın ölmeyi isteme sebebi Aysel’in sebebinden daha iyiydi ve keşke yazar Aysel’e daha iyi bir sebep bulabilseydi. Roman’a kıyasla Aysel sıfır yani. Saçma nedenlerden dolayı insanlar ölüme gitmez. Güzel bir kitaptı ama çok çok güzel diyemem en azından hayatın kıyısındayla kıyaslarsak bayıldığım söylenemez. Sonu bütün güzelliği sildi götürdü.
Güzeldi, karakterin anne baba türk olması şaşırttı açıkçası. Sonunu böyle beklemiyordum ama tatmin edici bir sondu bence. Ve kitabın işleyişi biraz yavaş ama çok sıkmıyor, "ne olacak, ne yapacak" diye merak edip bir bölüm daha okumaya yeltenirken kendinizi kitabı bitirirken bulabilirsiniz. Kitaptaki isimler güzel(Roman nasıl okunuyor hiçbir fikrim yok ama tüm kitap boyunca türkçedeki anlamı gibi düz okudum).
