Müslümanlar, bireyselleştikçe yalnızlığa sürüklenirler. İslâm da onlara rengini, ruhunu, canını ve kanını aksettirmez. Onları milyarlar içinde öksüz bırakır.
Kur'ân, hayatı idamede özne, belirleyici ve yön verici olduğundan problemleri kökünden çözüme kavuşturur. Ama özne olma yerine nesneleşirse durum tam tersi istikamette yön alır.
Müslümanlar yaşadıkları bölgelerde gündemi belirleyici olmalılar. Sürüklenen değil sürükleyici, edilgen değil etkin olmaları Kur'ân'ın ve onun canlı pratiği Hz. Muhammed'in uygulamalarının gereğidir.