Türk genci inkılâpların ve rejimin sahibi ve bekçisidir. Bunların lüzumuna, doğruluğuna herkesten çok inanmıştır. Rejimi ve inkilâpları benimsemiştir. Bunları zayıf düşürecek en küçük veya en büyük bir kıpırtı ve bir hareket duydu mu, "bu memleketin polisi vardır, jandarması vardır, ordusu vardır" demeyecektir. Hemen müdahale edecektir. Elle, taşla, sopa ve silahla, nesi varsa onunla kendi eserini koruyacaktır.
Polis gelecektir. Asıl suçluları bırakıp, suçlu diye onu yakalayacaktır.
Genç "polis henüz inkılâp ve Cumhuriyetin polisi değildir." Diye düşünecek, fakat asla yalvarmayacaktır.
Mahkeme onu mahkûm edecektir.
Yine düşünecek: "demek, adliyeyi de İslah etmek rejime göre düzenlemek lazım!"
Onu hapse atacaklar. Kanun yolundan itirazlarını yapmakla beraber bana, İsmet Paşa'ya, Meclis'e telgraflar yağdırıp haksız ve suçsuz olduğu için tahliyesine çalışılmasını, kaydırılmasını istemeyecek.
Demek ki "ben inanç ve kanaatimin icabını yaptım. Müdahele ve hareketimde haklıyım. Eğer buraya haksız gelmişsem bu haksızlığı meydana getiren sebep ve amilleri düzeltmek de benim vazifemdir. İşte benim anladığım TÜRK GENCİ ve TÜRK GENÇLİĞİ!
