Öne Çıkan Kapitalizm, Arzu ve Kölelik Gönderileri
Öne Çıkan Kapitalizm, Arzu ve Kölelik kitaplarını, öne çıkan Kapitalizm, Arzu ve Kölelik sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Kapitalizm, Arzu ve Kölelik yazarlarını, öne çıkan Kapitalizm, Arzu ve Kölelik yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Amor Fati Capitalistis
Spinozacı düsturu görmemek mümkün müdür: "insanlarda güdüldükleri değil, kendi fıtratlarına ve özgür kararlarına göre yaşadıkları duygusunu doğuracak şekilde insanları gütmek"? Hizalanmış bir arzu doğurmak: Bütün patronların, yani hizmete alınanları esir almayı hedefleyen bütün kurumların ezeli ve ebedi tasarısı budur.
Sayfa 126 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Efendiyi Sevmek
Hiç kimse de "kökensel" arzu diye bir şey yoktur ve söz konusu arzu da tabi olanın basbayağı arzusu haline gelecektir. Tek yabancılaşma, gönüllü köleliğe ilişkin yabancılaşmadır, ama bu da evrenseldir ve insanlar arasında hiç mi hiç ayrım yapmaz.
Sayfa 99 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Baskı görmek, kederli bir halde bir şeyler yapmaya belirlenmiş olmak demektir......kurallara uymaya razı olmak - ise sevinçli bir duygu tarafından içsel külfeti hafifletilmiş itaatle yaşamak demektir
Sayfa 88Kitabı okudu
Sevinçli Otomatlar
Spinoza başkalarının hoşumuza gitmeyen rızalarına razı olmakta duyduğumuz çekimserlik ve akabinde deliler gibi kusur aramak konusunda son sözü söyler: "İşte birinin sevdiğini ya da nefret ettiğini herkese onaylatma çabası gerçek anlamıyla hırstır. Bu bize her insanın doğası gereği başkalarının da kendi düşünce tarzına göre yaşamasını istediğini gösterir.”
Sayfa 83 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Oysa herkes özgür olduğunu sanır
İnsanlar kendilerinin özgür olduğunu sandıklarında yanılırlar. Bu sanının tek dayanağı, insanların kendi eylemlerinin bilincinde oldukları halde, bu eylemleri belirleyen nedenleri bilmemeleridir.
Sayfa 80Kitabı okudu
İçsellik (ve İçselleştirme) Diye Bir Şey Yoktur
Sevinçli duyguların, düşünmeye sevk etmeme gibi bir özelliği vardır. "Göstergelerde, bizi arayışa zorlayan ve huzurumuzu kaçıran bir şiddet vardır her zaman," der Deleuze; adeta şunu demeye getirir: Düşünce, büyük ihtimalle, zorlayıcı bir karşılaşmayla -yani, kederli bir duyguyla- harekete geçer. Sanki sevinçte bir nevi kendine-yeterlik varmış gibi, mutluluk bu denli sorgulanmaz.
Sayfa 118 - Metis YayınlarıKitabı okudu