Sevinçli duyguların, düşünmeye sevk etmeme gibi bir özelliği vardır. "Göstergelerde, bizi arayışa zorlayan ve huzurumuzu kaçıran bir şiddet vardır her zaman," der Deleuze; adeta şunu demeye getirir: Düşünce, büyük ihtimalle, zorlayıcı bir karşılaşmayla -yani, kederli bir duyguyla- harekete geçer. Sanki sevinçte bir nevi kendine-yeterlik varmış gibi, mutluluk bu denli sorgulanmaz.