Paul Lafargue, Kapitalizmin İflası'nda, sanayileşme öncesi dönemden bugüne uzanan zamanda kapitalizmin gelişim aşamalarını ve bu süreçte insanlar arasındaki sınıf ayrımını belirtip, "sömüren ile sömürülen", "yöneten ile yönetilenden" hareketle, kapitalizmin yöntemsel gücü ve başarısı ile entelektüelin –o yere göğe sığdırılamayan entelektüellerin– günahları ile eksikliklerini cesur bir dille anlatıyor: Sosyalizmin zaferi için aydınların titiz, hassas ve ürkek tereddütlerini beklersek, değil 100 yıl, dünyanın sonuna kadar beklememiz gerekeceğini söylüyor.

Author:

Paul Lafargue

Translator:

İsmet Tarık Gölge

Estimated Reading Time: 2 hrs. 16 min.Page Number: 80Publication Date: 2020Publisher: Zeplin Kitap

ISBN: 9786057775818Country: TürkiyeLanguage: TürkçeFormat: Karton kapak

Türler:

Eleştiri-Kuram,

Felsefe-Düşünce

#307 Eleştiri-Kuram türünde #2.706 Felsefe-Düşünce türünde

Prices

All prices

Kapitalizmin İflasıZeplin Kitap · 80 pages

Bkmkitap

₺52,00

Buy

Similar Books

See All

Reklam

Book Statistics

582gösterim

Reader Profile of the Book

Kadın% 25.6

Erkek% 74.4

0-12 Yaş

13-17 Yaş

18-24 Yaş

25-34 Yaş

35-44 Yaş

45-54 Yaş

55-64 Yaş

65+ Yaş

About the Author

Paul LafargueYazar · 7 books

Paul Lafargue (15 Ocak 1842-26 Kasım 1911); Fransız uyruklu düşünür ve eylem adamı. Küba'nın Santiago kentinde doğdu. Dokuz yaşındayken ailesiyle birlikte göçtüğü Fransa'da Tıp Akademisi'ne yazıldı. Üniversitede, kralcı hükümete karşı giderek genişleyen gençlik devinimine katıldı. Yine aynı dönemde yoğun bir okuma uğraşına daldı. Hegel'den Feuerbach'a, Fourier'den Comte'a kadar pek çok düşünürün yapıtlarını okumasına karşın, özellikle Proudhon'dan etkilendi. 1865'te Marx'la tanışmasının, üzerindeki Proudhon etkisinin kırılmasında büyük rolü oldu. Marx "yakışıklı, zeki, enerjik ve sportif" bulduğu bu gencin, kızı Laura'yla evlenerek aileye katılmasına da izin verdi. Siyasal etkinlikleri nedeniyle Akademi'den uzaklaştırılınca, öğrenimini Londra'da tamamladı ve karısı Laura'yla birlikte yeniden Paris'e döndü. Art arda üç çocuğunu da yitirmesi üzerine tıptan soğudu; kendini tümüyle sosyalist düşünce ve eyleme adamaya karar verdi. Fransız Sosyalist Partisi'nin kurucuları arasında yer aldı, işçi devinimlerinin örgütlenmesine yazılarıyla katkıda bulundu. 1911 yılında karısıyla birlikte kendini öldürdü. Yaşlılığın, beden ve zihin güçlerini azar azar kemirdiğini görmek istemeyen Lafargue, yetmiş yaşını aşmamak üzere kendine verdiği sözü tutmuş oluyordu.