Kökleri göğsümde Arzele, tanı toprağını
Çok genç vurulmuşların boyunlarıdır sustuğum, o çılgın kuşakta isyan
Ve bıçak ve mermi ve rüya ve serab ve leylan
Ben uçurumların yüzünde yaşadım, öyle solunca da eşkıya kaldım
Genç ölmüş arkadaşların sessizliğinde dolaşan.
Tanı bu toprağı, ben kendi çölüme sürgünüm, durmadan uzağa gidişim bundan.
Çünkü çöl sürüyor, Cudi'deki o sarnıca kan damlıyor
Kayıp kavmin umutsuzluğundan
Sayfa 23