Edebi bir eser de siyaset, bir konserin ortasında patlayan tabanca gibi kaba ama göz ardı edemeyeceğimiz bir şeydir. Şimdi çok çirkin şeylerden söz edeceğiz...
-Stendhal, Parma Manastırı-
Avtobusda sürücünün arxasında oturmuş adam "Qarın səssizliyi" - deyə düşünürdü. Əgər bu bir şeirin başlanğıcı olsaydı, daxilində hiss etdiyinə "qarın səssizliyi" deyərdi.
“Edebi bir eserde siyaset, bir konserin ortasında patlayan tabanca gibi kaba ama göz ardı edemeyeceğimiz bir şeydir. Şimdi çok çirkin şeylerden söz edeceğiz..”
...Ərzurumdan Qarsa gedən avtobusa son anda minmişdi. Bu yolu iki günə gəlmişdi. Qarlı - boranlı, çətin yoldan sonra əlində çantası "Ərzurum Avtovağzalı"nın çirkli və soyuq dəhlizlərində, Qarsa gedən avtobusların hardan yola düşəcəyini öyrənmək istəyəndə bir nəfər avtobusun elə bu dəqiqə yola düşəcəyini söyləmişdi.
Pəncərənin kənarında oturan bu sərnişinin əynində beş il qabaq Frankfurtda bir Kaufhofdan aldığı kül rəngli qalın palto vardı. Bəri başdan deyək ki, Qarsda keçirəcəyi günlər ərzində bu yumşaq tüklü, gözəl palto ona qarışıq hisslər yaşadacaq, bəzi məqamlarda narahatlığına səbəb olacaq, bəzi anlarda isə özünə inam hissi aşılayacaqdı.