Ben de henüz okumasını bilmeyen bir insan kadar, belki de ondan fazla cahilim. Onların içinde geçen bütün bir hayat neye yaradı? Bunca sene çalıştığım halde bütün bu ciltlerin içinde bir hakikat bulamadım. Hepsi benim dimağımı şüpheye düşürmekten başka bir şeye yaramadılar.
Şüphe olan kalp hüzün, hicran, acı ve ıstırap olan kalpte sevda yaşayamaz, ölür. Vahşi bir şiddetle ölür; zehirleyerek, parçalayarak, kalpteki heyecan, sevgi, duygu kabiliyetini öldürerek ölür.
Günler geçiyor. Bugünün bir saatini yarin yaşamaya muvaffak olacak miyiz? Ben hayatimin her dakikasindan, hatta her saniyesinden ayri zevk almak isterim. Ağabey, bilmiyorum, siz görmuyor musunuz? Dünya ne kadar güzel!