Ahlâksızlık hayatın kuralı, kanunu olmuştu. Bir kuruşluk menfaat peşine düşüp kardeş kardeşi boğazlar haldeydi. Hocaların, mollaların, müftülerin dilinde Allah'ın ismi olmasına karşılık yüreklerinde hakimiyet kaygısı ve çıkar sevdası vardı. Fakir fukaranın kötü durumu hanın, beyin, zenginin, tüccarın hiç umurunda değildi.