İnsanlar hayatları boyunca hep acele eder, o kadar aceleci ve sabırsızlardır ki bu onları vurdumduymaz yapar. Gördüklerini görmez, saygısız ve bencil yapar. Verdikleri sözleri unutan, adi, aşağılık yaratıklar haline gelirler.
Korku ve kabusun en kötü tarafı, sürekliliği olduğunda insanın tepkilerinin daha sıradan olması halidir. İlk yada birkaç defa yaşanılan korku atakları insanı çığlık çığlığa bağırır ve tabana kuvvet kaçar hale getirirdi ama defalarca farklı korkuları ardı ardına yaşamaya başladığında bu artık sadece küçük tepkilerin ve şaşkınlıkların yerini aldığı sıradan ataklara dönüşüyordu.
İnsanlar hayatları boyunca hep acele eder. O kadar aceleci ve sabırsızlar ki bu onları vurdumduymaz yapar. Gördüklerini görmez saygısız ve bencil yapar.