Diyelim ki, derin bir ıstırabım var; karşımdakinin ıstırabımın derecesini tam olarak öğrenmesine asla imkân yoktur. Çünkü o hiç bir zaman benliğime giremez, sadece bir başkası olarak kalır. Üstelik herhangi bir kimse "muztarıp" sıfatını, sanki bu bir rütbeymiş gibi, başkasına kolay kolay kaptırmaz. Buna neden razı olmaz dersin? Çünkü kötü bir kokum, manasız bir yüzüm var, çünkü vaktiyle ayağına basmıştım onun!..