Karamazov Kardeşler 2. Cilt
Fyodor DostoyevskiKaramazov Kardeşler 2. Cilt Gönderileri
Karamazov Kardeşler 2. Cilt kitaplarını, Karamazov Kardeşler 2. Cilt sözleri ve alıntılarını, Karamazov Kardeşler 2. Cilt yazarlarını, Karamazov Kardeşler 2. Cilt yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
..Ben sosyalistim, smurov.
-Sosyalist ne demek?
-Tam Bir eşitlik Mal, eşya ortaklaşa kullanır, evlenme yok, din, yasalar isteye göre değiştirilebilir her şey öyle…
-Köpeklerin birbiriyle karşılaşınca nasıl koklaştıklarına dikkat ettin mi hiç? Bu onlarda genel bir doğa yasası sanki.
-Evet, gülünç bir yasa.
-Yo, gülünç değil, yanılıyorsun, insanların kör inançlarına karşıt olarak doğada gülünç hiçbir şey yoktur. Köpeklerin kendilerini anlatma, eleştirme güçleri olsaydı efendileri olan insanların kendi aralarındaki ilişkilerde belki daha da gülünç yönler de bulurlardı. Biz de uygunsuzlukların daha kabarık olduğuna kesin olarak inandığım için tekrar söylüyorum bunu.
Rakitin'in düşüncesi bu, harikulade bir düşünce. Ben sosyalistim, smurov.
Ömrüm boyunca her gün, göğüsümü yumruklayarak düzelmeye söz veriyor, her gün de aynı kötülükleri tekrarlıyordum. Artık anladım ki, benim gibilere bir darbe, kement gibi boyna geçiveren, gücüyle bizi yenen tepeden inme bir kader darbesi gerek. Benim kendiliğinden kalkınacağım yoktu. Ama gök gürledi. Suçlanmanın acılarına, apaçık kepazeliğime seve seve katlanıyor, acı çekmek istiyorum; kalbimin pasları ve kirleri çekeceğim acılarla paklanacak! Böylece temizlenir miyim dersiniz?…
Bir dakika! dedi. Baylar, hepimiz zalim, hepimiz canavarız; hepimiz insanlara, analara, memedeki çocuklara bile gözyaşı döktürürüz.
Evet, belki… Herkes alçak olabilir ama hırsız olamaz. Hırsızlığı ancak alçaklığın da aşağısında olanlar becerebilir. Bu incelikleri anlatmak benim işim değil. Yalnız hırsızın bir alçakdan da kötü olduğuna inanıyorum.
Yalnız yaşamak değil, alçakça ölmek de mümkün değil… Hayır baylar, ölüm bile şerefli olmalı!
Karşınızda kendi kötülüğüne tanıklık eden bir suçlu var.
Evet, vuracaktım kendimi dedi. Kendi kendime, yaşamın ne anlamı kaldığını soruyordum.
... O zaman benim için her şeyin bittiğini anladım batağın içindeydim, üstelik ne diye yaşayacaktım?