Yorumlar ve İncelemeler
KARANLIK DÜNYASI AYDINLANAN BİR KADININ HİKAYESİ...
Katıldığım İşaret Dili Tercümanlığı eğitiminde 
Helen Keller ‘in filminin bir fragmanını izlerken çok etkilenmiştim. Bu kitap onun yazdığı, kendi hayat hikayesinin anlatıldığı kısacık bir öykü..
19 Aylıkken geçirdiği bir hastalık sonucu görme-işitme-konuşma yeteneğini kaybeder Helen. İstediği şeyleri kelimelere dökemediği için de hırçın bir çocukluk
104 syf.
·
Puan vermedi
Mavi Saçlı Kız kitabına dair "kişinin ölümünden sonra basılan günceleri sevmiyorum" şeklindeki yorumuma istinaden 
Gökyüzü Yolcusu" nun önerdiği iki kitaptan biri olması nedeniyle yolumun kesiştiği eserdir kendisi.
Helen Keller on dokuz aylıkken geçirdiği bir ateşli hastalık sonucunda görme ve duyma yetisini kaybetmiş. Otobiyografi türündeki bu kitabı en iyi özetleyecek cümlelerden biri arka kapaktaki şu cümle olsa gerek: "Bakan körler, işiten sağırlar ve konuşan dilsizlerle dolu bu dünyada o gören bir kör, duyan bir sağır ve kendini ifade edebilen bir dilsizdi. Helen Keller yaşamı parmak uçlarıyla keşfetti. '
Psikolojide "İnsanın yaşamında genetik mi yoksa çevre mi daha önemli" kısmı çok popüler bir tartışmadır. Keller"in öyküsünü okurken "destekleyici, umudu kesmeyen bir çevre" ne çok kıymetli dlye düşünmeden edemedim... Kendisinin azmi zaten takdire şayan...
Akademik hayatını birçok zorluğa rağmen sürdürebilmesi noktasında "öğrenmemiz için bize dayatılan birçok alanın pratikteki karşılığında değer mi" sorgusunu çok derinden hissettim. (yaşamda çok anlamlı olmayan bilgilerin öğrenilmesine yönelik dayatmaları çok saçma buluyorum. Bunun üstüne bazı kesimlerin olağanüstü çabayla öğrenmek durumunda kalmasına ayrıca sitemkarım.)
Kitabı bitirdikten sonra "Çoğunlukla Akademik hayatını aktarmış. Keşke hayatının diğer alanlards da onu ayrıntılı duysbilseydim" demedim edemedim... Karmakarışık duyguları deneyimleten su gibi akıp giden bir kitap...
Bir öğretmen adayı olarak; öğretmenliğin ne kadar kutsal bir meslek olduğunu, bir öğretmenin çocuğun hayatına nasıl dokunduğunu fark ettirdi bu kitap bana.
Hiçbir engelimiz olmadığı halde zamanımızı nasıl boşa harcıyoruz.. Helen Keller bunu yüzümüze bir gerçek gibi çarptı yüzüme. Kısıtlı imkanlarla yapılanları, dolu dolu yaşanan hayatı okuduğumda kendimi sorguladım ciddi anlamda.
Gerçekten güzel bir kitap. İnsana empati duygusunu aşılıyor. Okumanızı öneririm zaten ince ve akıcı bir kitap.
