ye-ni-len-miş hissediyorum.
uzun zamandır -gerçekten uzun- seve seve, isteyerek okuyabildiğim bir kitap olmadı, Karanlığın Şarkısı’na başlayana kadar devam etti bu süreç. bu yüzden içimde canlanan bir takım şeyler oldu.
kitap size her türlü duyguyu baya yoğun bir şekilde hissettiriyor: kimi zaman gülüyorsunuz, kimi zaman korkuya kapılıyorsunuz, kimi zaman üzülüyorsunuz, kimi zaman da tatmin oluyorsunuz.
benim gerçek hayattan kaçışım ve baçucu kitabım oldu. kitabı bitirdiğimde kitaplığa koyacakken elim havada asılı kaldı ve bir süre o anın tadını çıkardım. Karanlığın Şarkısı’nı rafa, diğer kitapların arasına koyduğumda bitirdiğimi resmi olarak duyurmuş olacaktım. bunu bir süre ertelemeye çalıştım, yaklaşık kırk-kırk beş saniye kadar..
çok bir söylemedim- söyleyemedim, ama yine de bunca şeyden sonra okumakta kesin bir karara vardığınızı düşünüyorum. o yüzden şimdi sakince okumaya başlayın ve kitabın keyfini çıkarın.
çok güzel vakit geçireceksiniz, iyi okumalar.