Tuhaf ve bazen karanlık bir yolculuktu, 'bir hikayeyi deneyimleme farkındalığının... alışık olduğumuz kendimizden bir kopma hissi yaratabileceğini' gösterdi. Şaşırtıcı bir şekilde, deneyimleri gözlemlemek ve dil aracılığıyla belgelemek, insanı kopuk hissettiren, umutsuzluğa sürükleyen ve yine de bir şekilde canlandıran bir deneyimin etkileyici bir yansıması haline geldi.
Kitabı beğenmek ve beğenmemek arasında gidip geliyorum, yazarın kullanmış olduğu etkileyici tasvirlerin derinliği ve büyüklüğüne rağmen, bazı noktalarda bu fazlalılığın beni tamamen içinde kaybettiği ve yolumu bulmakta güçlük çekmeme sebep olduğu bir gerçek. Belki de yazar, okuyucuyu bu tür bir yolculuğa çıkarmayı amaçlamıştır, kim bilir? Ancak genel olarak, yazının dili ve tarzı itibariyle her okurun bu deneyimi yaşaması gereken bir yazar olduğuna inanıyorum.