Kitap oldukça sürükleyici (gerçi bazı betimlemeleri normalin üzerinde ve konsantrasyonu bozuyor ama mutlaka sevenler de vardır). Kitabın ön sözünde veya hiçbir yerinde hilenin doğru olup olmadığı yazmıyor ancak ne yazık ki tarih bilgim, Türkiye'nin benzer dönemler geçirdiğini doğruluyor ( gerçi en azından internette Temir Hoca kelimeleri bir şey döndürmüyor). Kısaca Osmanlı'nın mirası vakıflardan birisinin adım adım yıkılışını, İsmet Paşa hükümetinden, demokratlara, sahte şeyhlerden (Resim hocasının şeyhi), sahte dernekleşmeye (kadınları koruma derneği) kadar değişik parametrelerle sergiliyor. Bütün bunlar olurken, ülkenin değişen tarım politikaları, amerikan yaptırımları veya "hücreleşme"leri veya devrim idealleri, küçük bir çocuğun dünyasında, yaşlı ve olgun bird edenin dünyasından ve köylüsü için koşturan Hacı Arif Bey'in gözlerinden ayrı ayrı yorumlanıp harmanlanmış sanki (kitaptaki sert geçişler de buna delalet). Ayrıca, kitap baştan sona sürprizlerle dolu (ilk sayfalar biraz sıkıcı gelebilir). Bir dönem Türk insanının ciddi sosyolojik analizleri de yapılmış. Hatta yöneticilerinde örneğin "Venedik kadifesi giydirmek ister köylü kızına, lakin ne köylü kızı görmüştür ne venedik kadifesi" cümlesi çok şeyi anlatmakatdır.
Ve son zamanlarda yeni görmeye başladığım teknolojinin (özellikle bilinçsiz teknolojinin ve hatta bilimin) zaralarını insanın gözüne sokarcasına işlemiş. Bir ampülle yitirilen kültür mirası gibi.
