Parmak uçlarımda sayısız evren, birini yaratır diğerini yıkarım...
Tüm tanrıları yakından tanırım, birine tapar diğerini yok sayarım…
Hikayelerin çobanı benim, her kelimeyi hizaya sokar onlardan inci kolyeler yaparım…
Bazen cehennem kalıpları açarım dünyaya bazen cennet bahçelerini anlatırım…
Bir harf yeter altüst etmeme zihninizi ya da bir kadının güzel kokusu ya da ilahi bir manzara, bir çiçeğin rengi, bir meyvenin tadı…
Gürültülerle doludur zihnimin içi, bir kaostur gider yaradılıştan beri…
Teker teker toplarım o sesleri, düzene sokarım…
Bir lanetlenmişler orkestrası şefiyim ben, iblislerle müzik yaparım…
Tanrının nuru da görünür bazen başımda, meleklere ve göğe övgüler yağdırırım…
Sözüm derindir benim, ruhunuza dokunurum…
Gözlerinizi yerinden çıkarır yerine kendi gözlerimi koyarım…
Etrafınızda dünyalar yaratan insanlar vardır elbet ama ben, evrenler yaratırım...!
