Her insan elini uzatıp nesneleri kavrama yetisiyle doğar. Nitekim bir bebek, ona doğru uzatılan her parmağı, hangi parmak olursa olsun, güvenle kavrar çünkü çocukta yaşama isteği vardır, yaşamak için de ellerini kirletmesi gerekir. İşte bunun, yani dünyadaki şeyleri kavrama gerekliliğinin yetişkinlerde korunmuş olması, katılımsal saflık eğiliminin ayırt edici özelliğidir.