Çünkü her şeyi geride bırakmak bir adımdı,
sonsuz beyazlık bir kutsiyet gibi kavrarken algılarımı,
silkelenerek ardınca yürümek
ve avlarımızı bir kâbus gibi çıkmazlara sürmek,
bir adımdı sanki kardeşim
parelel yaşamlarımızın,
bizi mavi bir ormanda göz göze getireceği günü,
bekliyorum ey kurt,
çünkü asla şehirlerde yaşayamayacağım,
ve avlanmaktan,
savaşmaktan
ve yenmekten caymayacağım.
Ben uzlaşmayacağım ey kurt,
asil yalnızlığımı kutlayacağım.
Kurtla göz göze geldiğinde,
İnsana dokunan,
Onun belki de bize dair bildiği,
O utanç verici,
Küçümseyici,
Gelgeçliğimizi,
Olup olacağımızı,
Kıratımızı,
Fazla kestiren bilgiçliğini,
Bizi hiçe sayan,
Yokluğa ve ölüme indiren,
Bilmişliğini
Yansıtan gözleri.
Çünkü asla şehirlerde yaşayamayacağım,
Ve avlanmaktan, savaşmaktan ve yenmekten caymayacağım.
Ben uzlaşmayacağım ey kurt,
Asil yalnızlığımı kutlayacağım.