Kardeşimin Annesi
Kitap, tatlı mı tatlı iki kardeşin hikâyesini anlatıyor. Ailenin önemi, kitaptaki farkındalıklarla daha iyi anlaşılıyor. Bazen çocuklar değil sadece ailelerde hata yapar. İki çocuk arasında ne kadar ayrım yapılmadığı düşünülse de bazen gözden kaçan şeyler olabilir. Kitabımızın kahramanlarından Zehra, Emre'nin ablasıdır. Emre; afacan, özeliklle gülmeye bayılan, biraz dağınık bir çocuktur. Ablası ile inatlaşmayı çok sever. Zehra ise Emre ne yaparsa yapsın ailesinin ona her seferinden tolerans göstermesinden çok bunalmıştır. Ailesi Zehra'nın bir çocuk olduğunu unutur. Abla olunca sanki o olgun biriymiş gibi düşünürler. Zehra bir türlü ailesine derdini anlatmaz bu yüzden hırçınlıklarıda bitmez. Bir gün ailesine neden bu halde olduğunu, Emre'yi ile kendisi arasında ayrımcılık yaptıklarını söyler. Aslında haksız da değildir. Örneğin;annesi her sabah kahvaltısında Emre'nin omletini marulla süsleyerek şekil oluştururken, Zehraya normal omleti önüne koyar. Çocuklar o kadar iyi gözlemcidir ki bizim önemsiz sandığımız detaylar onlar için çok önemli olabilir. Sadece sorun omlet değil tabi kitabı okuyunca göreceksiniz. Annesi Zehra'dan büyük bir genç kız gibi davranmasını beklentisinin yanlışlığını anlar. Anne kız her zorluğa rağmen arayı düzeltir. Tabiki Zehra, Emre ve babası ile de buzları eritmiştir. Mutluluk ile yeniden doğan güneşe ailesi ile merhaba der. Kitap çok güzeldi. Okuyun, okutturun. Şuan veremeyeceğim bir çok detay kitapta gizli bir hazine gibi sizi bekliyor yüzünüzü tatlı bir gülümseme saracağını eminim kitabı okuyunca.
İnceleyen: Elif SEVİL
