İnsana dair şimdiye dek neler söylenmedi ki... Aslında bu tuhaf varlığı mutlak anlamda tanımlamak pek mümkün değil. İnsanı şu dünyada, belki de evrende, biricik yapan nedir acaba? Aklı mı, duyguları, düşünceleri, ruhu ya da hayalleri mi? Peki, bazı insanları üstün yapan yönler nelerdir? Akıl, erdem, inanç veya para...
Yeni keşfedilmiş bir adada geçen bu romanda, kendilerini dünyanın en seçkin insanları gören Erdemsizler Çağı'nın zenginlerinin, akıllanmış hayvanlar karşısında nasıl bir sınav verdiklerini okurken her şeyin mümkün olduğu bir dünyada yaşadığımıza sizler de inanacaksınız.
‘‘İnsani değerlerden uzak bu çağda üstünde büyük harflerle İNSAN yazan kimlikler, Seçkinlere ve kendilerini ispatlamış bilim insanlarına verilirken Basitlerden doğanlar, on sekiz yaşına gelene dek kimlik alamıyor ve sonraki yaşlarda da ancak bir insancık olabiliyorlardı.’’
‘‘…Basil ve William bile bir maymunun bu cümleleri yazma ihtimalini düşünüyordu. Hele maymunun insan ve hayvanlar için kullandığı ‘‘insvan’’ ifadesine diyecek laf bulamadılar.’’
Gerçeklerden ziyade hayalleri sevsem de yazarken hayali, gerçeğe yaklaştırabilenleri daha bir severim. İşte Ali Hanbay, tam da bu dediğimi yapıyor.
Hayali Yolbulan
Ali Hanbay'ın çok katmanlı romanları, bir hesaplaşmaya dayanır. Öyle ki sadece yazar değil, okur da kendisini bu hesaplaşmanın dışında tutamaz. Haliyle, en umursamaz okur bile kendine içinden çıkamayacağı sorular sorabilir. Mesela; ben, şu soruyu soruyorum: Akıl, hep var mıydı?
Melek Gençeli
