Katip Bartleby Quotes
You can find Katip Bartleby quotes, Katip Bartleby book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
İnsanın en soğukkanlı ve ferasetli olduğu vakitlerinden birisi sabah uyandığı vakittir.
Sayfa 58 - İnsan KitapKitabı okudu
Bedensel ihtiyaçları için yardımcı olabilirdim ama sıkıntısı bedeninde değildi; acı çeken ruhuydu ve ruhuna ulaşamazdım.
Sayfa 47 - İnsan KitapKitabı okudu
...bağnaz kafaların aralıksız sürtüşmesi, sonunda cömert kimselerin iyi niyetlerini yıpratır.
Sayfa 66 - İnsan KitapKitabı okudu
Varsayımlardan ziyade tercihlerin adamıydı o.
Sayfa 58 - İnsan KitapKitabı okudu
Samimi bir insanı, pasif direniş kadar çileden çıkartan bir şey yoktur.
Sayfa 33 - İnsan KitapKitabı okudu
"Samimi bir insanı, pasif direniş kadar çileden çıkartan bir şey yoktur."
Sayfa 33
Ah, mutluluk ışıkla oynaşır, bu yüzden dünyanın neşeyle dolu olduğunu farz ederiz; oysa sefalet bir köşede saklanmaktadır, bu yüzden dünyada hiç sefalet yok sanırız.
Ah, mutluluk ışıkla oynaşır, bu yüzden dünyanın neşeyle dolu olduğunu farz ederiz; oysa sefalet bir köşede saklanmaktadır, bu yüzden dünyada hiç sefalet yok sanırız.
“Ah, mutluluk ışıkla oynaşır, bu yüzden dünyanın neşeyle dolu olduğunu farz ederiz; oysa sefalet bir köşede saklanmaktadır, bu yüzden dünyada hiç sefalet yok sanırız.”
Vücuduna merhem bulabilirdim ama ona acı veren bedeni değildi; acı çeken onun ruhuydu, ruhuna ise ben ulaşamıyordum.
Sayfa 46Kitabı okudu
“İnsana eşi görülmemiş ve aşırı derecede mantıksız bir biçimde gözdağı verildiğinde kendi zayıf inancından tereddüt etmeye başlaması nadir görülen bir şey değildir. Ne acayiptir ki böyle durumlarda insan,inceden inceye, bütün haklılığın ve mantığın karşı tarafta olduğu zannına kapılmaya başlar. Bu yüzden, eğer etrafta tarafsız birileri varsa kendi bocalayan zihnine destek bulmak için onlara yönelir.”
İnsanoğlu kıskançlık uğruna ve öfke uğruna ve kin uğruna ve bencillik uğruna ve de dini kibir uğruna ne cinayetler işlemiştir.
Sayfa 59Kitabı okudu
“Ne korkunç hakikattir ki sefaletin düşüncesi veya görüntüsü belli bir noktaya kadar şefkatimizi celp eder ama bazen o noktadan sonra iş değişir. Bu şefkatin insan kalbinin doğal bencilliğinden kaynaklandığını ileri dürenler hata etmiş olurlar. Aslında bu his, doğuştan gelen azgın bir hastalığa derman bulmakla ilgili belirli bir umutsuzluktan ileri gelir.Hassas bir ruh için acıma, hafif bir sızı değildir. Ve nihayet böyle bir acımanın işe yaramayacağı anlaşıldığında, sağduyu kişinin bu histen kurtulmasını emreder.”