Hayatımda ilk defa ruhumu bunaltan, kalbimi sızlatan bir melankoliye kapılmıştım. Daha önce tatlı hüzünlerden başka bir şey yaşamamıştım. Şimdiyse insanlığın ortak bağı beni karşı konulmaz bir kuvvetle kedere sürüklüyordu. Kardeşçe bir melankoli! Zira ben de Bartleby de Adem’in oğullarıydık.