İlahi emirler bir yana, iyilik son derece akıllı ve tedbirli bir ilke gibi işler ve sahibi için büyük bir teminattır. İnsanoğlu kıskançlık uğruna, öfke uğruna, nefret, bencillik ve dinî kibir uğruna ne cinayetler işlemiştir; ama bunu güzel ve tatlı iyilik adına yapan hiç duyulmamıştır. Öyleyse tüm yaratıkları, özellikle aksi olanları iyiliğe ve insan severliğe iten neden, daha iyi bir güdü akla gelene kadar, sadece kişisel çıkarlarıdır.