Sanatın bir "iyi etme" ya da " iyi olma" amacı yoktur; onun varlığındaki amaç terapi ya da iyileştirmek değildir; mutluluğu nasıl seçeceğimize dair bir ders niteliği taşımaz. Kişisel gelişim kitaplarının tam zıddıdır, ilk beklentilerini en sert şekilde eleştirir, yanlış olduğunu gösterir ve modern Batı'nın içi boş mutsuzluğuna karşı en iyi çaredir. Sanat eserlerinin, özellikle de görsel ve işitsel olanların, miras bıraktığı şey; bir anlığına daha iyi, daha güçlü ve daha yetişkin hissettiren bir şeyin yansımasını (görünen ya da işitilen ama her halükarda hissedilen) yaratmaktır. Böyle bir sanat anlayışı bir süreliğine sıradan yaşamı tümüyle değiştirir. Sıradan şeyler; müzik ve görsel sanatlar sayesinde daha az sıradan, biraz daha kıymetli ve biraz daha yüksek bir düzleme erişir çünkü bu gibi estetik biçimler hep beraber kaybettiğimiz uyumu yeniden yakalar.

Sayfa 140Kitabı okudu

Kaygı Francis O’Gorman

Reklam

Özden Ünal

@ironiKarga·

09 April 2021 14:09

Pozitif düşünce ideolojisi, toplumsal eşitsizliği sorgulamaya yönelik ihtiyacın üstünü örtmede ve kapitalizmin bugüne kadarki gelişimine ve bundan sonraki ilerleyişine alternatif çözümler bulmada çok önemli bir rol oynuyor. Bireylere kendi kaderlerinin efendisi oldukları hissettirildiğinde ve toplumsal adaletsizlik yüzünden çektikleri dertlere derman olarak pozitif düşünce önerildiğinde toplumsal eleştirinin yerini gittikçe daha fazla özeleştiri almaya başlar. Renata Salecl

Sayfa 107Kitabı okudu

Kaygı Francis O’Gorman