“Bu eser, Ariflerin Sırlarına dair âşık derviş Kaygusuz Sultan Baba’nın yalnızlık düşünceleridir.
Rahman ve Rahim Allah’ın adıyla başlayalım.
… Ben bir dervişim. Bu cihana geldim. Uyukladım. Düş gördüm sayıkladım. Düşümde her ne ki gördümse ve her neye erdimse bu kitap içinde yazdım. Âkillere sorun. Size bu düşün tabirin haber versin. Bu söz ne demek olduğun o bilir. Ârifler manasın söylesinler. Bir hoş ayân ve beyân eylesinler…”
“Benim cümle vücûd içindeki can
Benim küllî sıfat her dürlü erkân
Benim Leylî benim Mecnûn ki derler
Benim ol ki özüm özüme hâyran.”
Kaygusuz’un hakikatin sırlarının keşfine dair olan düşlerinin bir anlatımı olan bu eserin, geleneğe, geçmişte olduğu gibi bugün de önemli bir katkısı olacaktır.
