Zeynep Sey, nasıl bir yazar diye soranlar olursa artık kafamda oluşturduğum bir çizelge var derdim. Onlara "kendini git gide dönüştüren, farklılaştıran, bambaşka karakterlerle bizleri daha tanıdık simalarla tanıştırıyor derdim. Her yeni kitabı bir öncekiden daha oturmuş ve gittikçe yukarı çıkan bir çizelge gözlerimin önünde derdim. Siz ne düşünüyorsunuz? Bence bu kitap onun kalemine olgunluk tozları serpiştirmiş diyebiliriz.
Ezgi, kötü bir kazadan dolayı iki ay sonunda bitkisel hayattan çıkıyor. En son hatırladığı şey neydi? Kendini yanlız hissetmesi mi? Peki ama anne babası, çevresindekilerin ona bakışlarına ne demeli? Ya Ushan'da kimin neeiydi? Çevresindekilerin onu tanımadığı fakat Ushan'ın ona geçmişte oetak paylaşımlarını ısrar söylemesi Ezgi'nin bulanan aklına gem vuruyordu. Kimler doğru kimler hatalıydı burada? Ezgi bunların hepsini yavaş yavaş su üstüne çıkaracak ama nasıl?
Gittikçe beni kalemiyle şaşırtan bir yazar öyle ki böyle sağlam karakterin duygu analizlerini bizlere yansıtması beni en şoke eden unsurlardan biriydi. Herkesi etkisi altına alacağına inandığım güzel bir hikayeydi. Ushan karakterini en az Ezgi kadar çok sevdiğimi söylemek isterim. Aralarındaki kimya her okurun kalbine dokunacaktır eminim.
