Yıllar önce kitapyurdunun yolladığı mini tanıtım kitapçığıyla tanıdım bu seriyi. İyiki de tanımışım. Okumayı başladığımdan beri ruhumu en doyuranlar listesine girecek bir seri oldu. Belki mükemmel ya da aşırı orjinal bir kurgusu yoktu ama mükemmel bir şekilde kendini anlatan bir karakteri vardı. Nathan. Öyle ki kitabın son sayfalarını okurken keşke şöyle olsun demeye takatınız kalmayacak sadece tutmaya çalıştığınız yaşlarla üzüleceksiniz haline. Bir karakteri sonuna kadar anlamanın tanımanın hazzını yaşayacaksınız. Çok büyük karşılasmalar müthiş sürprizler olmayacak ama gerçekci ve acı bir şekilde ilerleyecek hikaye.
Bir ergen serisi olarak - çünkü birçok karakteri ergendi- size ergen kliselerinden uzak oldukca karanlık ve ayakları yere bakan bir hikayeydi. Seri ilerledikce gittikce olgunlaştı ve ciddileşti. Akıcılık desen su gibi. Bu hikayedeki tek pişmanlığım marcusla daha fazla vakit gecirememek oldu. Hepsi birbirinden farklı yazılmış ayakları yere basan, bir çok karakter okuyacaksınız. Van,gabriel, arran, nesbitt, celia,mercury,ledger ve marcus... Okuyun kardeslerim. Mutlaka okuyun.Son satırları okurken yanınızda bu kitabı okuyan biri daha olsa da beraber ağlaşsak diyeceksiniz.
