Mutsuzluk yavaş yavaş filizlenir. İçinizde bekler sessizce
sinsice. Onu beslersiniz, her gün karnını doyurursunuz
kırıntılarınızla - arka bahçenizde bağlı duran ve izin verdiğiniz takdirde elinizi isıracak olan köpektir o. Mutsuzluk vakit ister ama önünde sonunda sizi bütünüyle zapt eder. Ve işte o zaman mutluluk -o sözcük- sadece ara ara ve her seferinde de ani bir hava değişimi gibi gelir.