Yazarın okuduğum ilk kitabı. Bu yüzden tam olarak, kesin birşey söyleyerek yazara haksızlık etmek istemem... Her zaman okuyacağım kitabın içeriğini biraz kurcalar, ne okuyacağımı bilerek o kitaba başlamaya çalışırım. Ancak bu kitapta pek olmadı. Kitap hakkındaki içerik araştırmalarımı kitabı aldıktan sonra yaptım malesef. Keşke önceden yapsaydım. Küçük prens gibi kitaplara benzetilecek kadar özel bir kitap olduğunu düşünmüyorum. Kötü bir kitap değil ama anlatılan kadar da eşsiz olmadığına kanaat getirebilirim.
Kitabın konusu ya da hangi dile çevrilip ne kadar okunduğunu anlatmayacağım.
İki sene önce okuduğumda yarım bırakmıştım ve tamamlamak için elime aldım.
Yarım bırakarak hata ettiğimi kavramam uzun sürmedi. Çünkü okuduğumda kendime, özüme bakabilme düşüncemi geliştirdi.
Kim iltifat sevmez ki ya da kim örnek teşkil etmeyi istemez...
Ama sen bir başkasının sözcükleriyle hayatını yaşayamazsın. Onlar beğendi ya da sevdi diye tavırlarını değiştirerek kendi "ben"liğini yok sayamazsın.
En iyisi mi kendini bulabilmek için çabala çünkü sana senden başka kimsenin yararı dokunamaz...
İçimizde bıraktığı iz kendi ışığımızı bulmamız.İnsanların vitrine değil de özümüzü ortaya çıkarmak için mücadele etmemiz gerektiği konusunda hemfikirim.Yaşadığımız hayatlar da kalbimiz,yüzümüz,konuşmalarımız ve içtiğimiz su bile bir pazarlama aracı iken bu duyguları görebilmek,hissedebilmek dileğiyle.
Bu İncələmədə umumî Kayıp Gül seriyası haqqında post paylaşıram.
🥀Yazıçı: Serdar Özkan
🥀Ad: Kayıp Gül seriyası (Kayıp Gül// Ölümsüz Kalp// Ekim Yağmurları// Aşkın resmi)
🥀Dil: Türkçe
🥀Yayımevi: Artemis
🥀İl: 2002-2012
Əvvəla bu kitab seriyası haqqında onu demək istəyirəm ki, ilk hissə "Kayıp Gül" mənim kitab oxumağa başlamaq səbəbimdir.
Sanırım hayatımda ilk kez bir kitabı ikinci defa okuyorum. İlk okuduğumda üniversitede yani bundan yaklaşık 12 yıl önce falan okumustum. O zaman müthiş etkilemişti beni. Ancak ödünç aldığım bir kitapti. Ve bende olmasını istedim. Epey oldu alalı bu zamana kısmetmiş tekrar okumak. Dört kitaplık bir serinin ilk kitabı Kayip Gül. Bu okumam beni ilki kadar etkilemedi açıkçası ancak burda gördüğüm kötü yorumlara da yok artık o kadar da değil dedim.
Ormanlarımız ile içimizin de cayır cayır yandığı artık mutlu huzurlu haberleri duymak istediğimiz şu günlerde içimi huzurla dolduran bir kıtapsin sen. Sanırım dört kitabı da tekrar okuyacağım araya kitap almadan. Beni mutlu edecek şeylere ihtiyacım var. Umuda ihtiyacım var. İki çocuğum için tekrar nefes alabilmeye ihtiyacım var ve bunu ancak kitaplar sağlıyor bana.
Biraz masal tadı var evet biraz olağanüstü şeyler yazılanlar ama hayat ne kadar olaganki zaten. Bırakalım biraz da güller konuşsun biz dinleyelim, malum biz konuşunca pek güzel şeylerden bahsetmiyoruz maalesef! :(
İlk okuyuşumun üstünden tam sekiz yıl geçti. Kitapta " Mary " dediği gibi Küçük Prens değişmişti ya da belki de ben...
Aşikar olan tek şey bir değişimin olmasıydı belki de! İlk baktığınla son baktığının arasında çok şey değiştiği gibi...
Çok beğendiğim bir kitap oldu. Yorumlara bakmadan önce bu kadar beğenmeyenin olacağı aklıma bile gelmemişti açıkçası. Birçok kişi boş demiş ama bence gayet dolu ve okuruna bir şeyler katan bir kitap olduğunu düşünüyorum. Herkes hiçbir şeyi beğenmek zorunda değil tabii ki ama bir kitaba boş demek kitaba da kitabın sevenlerine de edilen bir hakaret bence. Herkes kendine göre yorum yapsa genel konuşmasa çok daha iyi olur diye düşünüyorum.
İnsanın benlik arayışını ve hayatındaki güzellikleri nasıl ortaya çıkacağını sergiliyor.
İnsanın hayatın özünü bulma gayesi ve buna gönülden bağlanmasının insana neler kazandırabileceğini konu alıyor.
Bu kitabi ikinci kez okudum. İlk okudugumda ortaokul caglarimdaydim ve okul kutuphanesinden odunc alip okumustum. Aklimda nasil yer edindiyse yakin zamanda tekrar yeni baskisini alip birkac gun icinde okuyup bitirdim ve yine o buyuyu yasadim. Benim begendigim kitaplar arasinda.
