Okurken kendi kişiliğinizi , geçtiğiniz sokakları, çocukluk anılarını göreceğiniz bir kitap ...Yazar yazarken her cümlede ayrı bir gizem sezdim oku ve aklında canlandırıp tekrardan bir hikâye yaz der gibi güzeldi emeğine sağlık Ahmet hoca
Rengi kaçmış çamaşırlarımızı günlerin cılız iplerine umarsızca asarken asıl rengini kaybedenin kendi teniniz olduğunu korkuyla fark ediverirsiniz birden
Gökhan Özcan
Önünde olursam beklemeyebilirim seni arkanda olursam yetişemeyebilirim sana en iyisi yanında olmak kalbim çarpıyor ağzım kuruyor tekli koltuğa atmış kiloluk adam kan ter içinde sığmıyor