Leonardo gözünü her yumduğunda Bayan Lisa Giocondo’nun masum yüzü hayalinde beliriveriyordu. Çok geçmeden Leonardo derin bir uykuya daldı. Ama sabaha kadar rüyasında Bayan Lisa’nın yüzünü gördü ve onun sesini işitti. Lisa ona şöyle sesleniyordu: “Ellerim yok Leonardo, ellerim yok. Ellerimi çizmelisin…”
Leonardo ona güzel eller çizdi.
Sonra bir gece Mona Lisa canlandı ve geriye boş bir tuval bırakarak ortadan kayboldu.
Leonardo şimdi her yerde onu arıyor, boş ve karanlık sokaklarda “Lisa! Lisa!” diye haykırıyordu.
“Beni çok korkuttunuz” dedi Lisa. “Sizden kaçarken ayağımı incittim.”
Leonardo şefkatli ellerini uzattı Lisa’ya. Ama Lisa korkuyla kendini geri çekti.
Leonardo hem şaşkın, hem de kararsızdı. Lisa ona neden bir yabancı gibi davranıyordu? Yoksa onu tanımamış mıydı?
“Sakin ol Lisa” dedi. “Beni tanımadın mı? Benim, ben! Leonardo!”
Lisa korkuyla açtığı gözlerinde delici bir çift bakışla baktı ona.
“Hayır sizi hiç tanımıyorum. Leonardo da kim?”
Kayıp Mona Liza Rönesans’ın yalnız dehası, bilimin ve sanatın büyük ustası Leonardo da Vinci’nin bilinmezlerle dolu hayatını gözler önüne sererken Tanrı’nın en muhteşem eseri olan “insan”ın kendi yaratıcısını ne kadar tanıdığı sorusuyla okuyucuyu yüzleştiriyor.
YOKSA SİZ DE BİR MONA LİSA MISINIZ?
