Caravaggio'nun eserlerine bakarak o dönemi, dört yüz yıl öncesini, sanatçının stüdyosunda karşısındaki modeli inceleyişini, boyaları karıştırışını, fırçasını tuvale sürüşünü görebileceğini söylerdi. Eserleri inceleyerek sanatçının zihninin derinliklerine inilebileceğini inanırdı. Caravaggio'ya baktığında bir dahinin zihnini görüyordu. Belki katil, belki deliydi ama kesinlikle bir dahiydi. Ne kadar güzel olursa olsun hiçbir taklit bu derinliği yansıtamazdı. Bu, bir adamın gölgesine bakarak kim olduğunu söyleyebilmek gibi bir şeydi.