Kazazede Maupassant'ın kitabında dört öyküsü bir aradaydı. Bütünde öykülerinin sert akışına berrak betimlemeleri biraz yumuşaklık katıyordu. Kitapta yer alan Kazazede, Gerdanlık, Bir İp Parçası, Dilenci adlı kısa öykülerinin arasında benim için en etkileyici olanı Kazazede'ydi. Çünkü doğalcılığın, bana göre sert uçları, bu öyküsünde yazarın naifliğiyle ilerliyordu. Diğer öykülerinde ise hüznün dokunuşları daha ön planda. Öykü tekniğinin çarpıcı yönü ile karakterlerinin iz bırakıcılığı yazarı okumaya devam etmemi sağlayacak elbette.
