Yavaş yavaş kanımı emmişler. Sonra, "Sen niye kansız kaldın?" diye beni suçlamışlar.
Selamlar
Hümeyra Uyanık kaleminden deneme türünde #keçikadın kitabıyla geldim. Yazarımızın kalemine, emeklerine sağlık. Hepimizin bastırılmış sesine, toplum dayatmalarına açık ve net şekilde sesini duyurmuş. Eee ne de olsa o bir keçi kadın. Birinin bunları yazması gerekiyordu.
Yazarımız ilk sayfalarda kendi hikayesini yazmış sonrasında da farkındalık oluşturan cümlelere yer vermiş. Bir nevi kendimiz olma yolculuğuna çıkıyoruz. Benim kendi düşüncelerime, yaşadıklarıma, sessiz kaldığım noktalara ışık oldu. Geldik gidiyoruz artık sesimizin çıkma vakti geldi. Biz kadınlar güçlüyüz.Bende bir keçi kadın olarak el kaldırıyorum.
Severek, hatta yaşayarak okudum. Seveceğinize inanıyor tavsiye ediyorum.
İlk sayfalarda yazarımız teşekkürlerini iletmiş benimde hayatımdan geçenlere bir teşekkür borcum var.
Yanımda olana değil, destek olana değil, olmayana teşekkür ederim. Çünkü onlar olmasaydı bu kadar güçlü olamazdım. Yine olacaksam güçsüz olurum, bu sefer kendi isteğimle!
Ve birde özür dilemem gereken bir kendim var.
Kendime haksızlık ettim, kimseye etmediğim kadar. Ve ona elimi uzattım, diyebildiğim tek şey GEÇTİ, bir daha seni kimse üzmeyecek. Şimdi senden özür diliyorum. İnsanların seni bu kadar üzmesine müsaade ettiğim için.