Kediler sadece evleri zapt etmiyorlar aynı zamanda edebiyatın, müziğin, tiyatronun, sinemanın da içinde kendilerine yer buluyorlar. Yollarda bile kedigözleri (kedilerden ilham alınmıştır) görürsünüz. Kediler her yerdedir....Gittikleri yere neşe ve dostluk götürürler. (Neil Somerville - Kedi kafası s.131)
Gerçekten de öyleler. Leonardo Davinci ''kediler doğanın başyapıtıdır'' diye boşuna söylememiş. Benim iki kedim var. Alex ve Fıstık. Beni sabahları uğurluyorlar, akşamları beni mırıltı korosuyla karşılıyorlar. Onlarla mutsuz olmak imkansız, beni her daim gülümsetmeyi başarıyorlar. Olağanüstüler. Harikalar. İyiki hayatıma girmişler ve iyiki benim hayatıma girmeyi kabul etmişler.
''Kedi kafası'' harika ve çok eğlenceli bir kitap. Okurken gülümseten ve düşündüren bir kitap. Kedisi olanlar çok daha iyi anlayacaklardır, hah işte tam benim kedim diyeceklerdir. Yazar kedileri çok iyi gözlemlemiş, onların özellikleri ve davranışlarından kendimize çıkarmamız gereken dersleri anlatmış. Bu nedenle herkesin okumasını tavsiye ederim.
