Kemal, gözüme ara sıra sağlı sollu genç şairlerin yazıları çarpıyor.Tasavvur edeceğini tahmin ettiğim bir dikkatle, ümitle hatta biraz da mağrur bir şefkatle okuyorum.Ve beğenmiyorum.Cok kötü yazıyorlar Kemalcigim.Cunku evvela samimi değiller.Beylik söz gibi gelir ama insana,sanatta ne mühim şeydir.
Her şeye rağmen Türk halkı, memleketim güzel günlere kavuşacaktır. Ve bu memlekette bütün tarih boyunca hiç kimse bizler kadar memleketini ve onun namuslu, çalışkan insanlarını sevmedi..
"Ölürsem gözüm arkada kalmayacak" derler. Bu sözde müthiş bir insiyak gizlidir. Şimdi aynı insiyakla söylüyorum, "Gözüm arkada kalmayacak Kemal, ama çok çalış Kemal, daha çok, daha çok..."
İnsiyak: İçgüdü
Kemalcigim gözlerim yaşardı, mağrur oldum.Senin büyük mikyasta bir yazar olacağından o kadar eminim ki artık dünyanın güzel ve her şeye rağmen yaşamanın mükemmel olduğuna ve olacağına bir kere daha iman getirdim.
"...
Sen ordasın
dar ve uzun bir kavanozda
küçük bir balık gibi...
Teşbihim hoşuna gitmeyebilir.
Hele bu günlerde
kendini kafeste arslana benzetiyorsundur.
Haklısın Kemal Tahir,