Kendi Evine Varamamak
Demir ÖzlüKendi Evine Varamamak Sözleri ve Alıntıları
Kendi Evine Varamamak sözleri ve alıntılarını, Kendi Evine Varamamak kitap alıntılarını, Kendi Evine Varamamak en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Yaşamımın bütün dönemlerinde beni durduran bir yetkili karşıma çıkmadı dersem, yalan söylemiş olurum.
Sayfa 72 - Sel Yayınları
Umutların boşa çıkması! Yeni bir şey inşa etmektense, bu zorluğu bir yana bırakıp, işleri oluruna bırakmak kolaylığı...
Sayfa 58Kitabı okudu
"İnsan eğreti dokunuşlarla yaşadığı kendine büsbütün yabancı bir ülkede kendi varlığını nasıl bulabilir? O güne kadar görmediği bir sokağa rastlamaktan mutluluk duysa da. Düşlerimde kendi evimi arıyorum. Kendi evime varmak amacım. O ev artık yokluğa karışmış olsa da."
Sayfa 29Kitabı okudu
Vermek, sadece vermek değil mi aşk?
Sayfa 31Kitabı okudu
Şimdi vaktidir: akşamüzerleri, bu kentin bulvarlarında dolaşırken, gövdeni kamçılar gibi hissettiğin hüzün öldürücü bir gerginlik yaratır.
"Kuşkusuz gençlik geleceğini bilememenin ölümcül sıkıntısıyla doludur. Düşünülemez bile bu yarı-karanlık gelecek."
Ayaklanmış umutlar, içlerinde küçük bir gerçekleşme tohumu taşısalar da, daha o parıltılı günlerde seziyordum ki çok büyük bir olasılıkla boşa çıkacaklardı.
Sayfa 58 - Sel Yayınları
O benimle olan dostluğunda, içsel sorunları konuşmasa da nazik bir koruyucu gibi davranıyor bana. Yalnız olduğumu anlıyor. O yalnız değil. Bu mahallede birçok toplulukla dostluğu var. Oldukça da tanınıyor. Benim kendimi yabancı hissettiğimi biliyor. Kimbilir, onun kimliğinin derinliklerinde de, su yüzeyine çıkmayan bir yabancılık tümörü vardır da onun için beni koruyordur.
Kendi başıma -o henüz söylememişken- ondan ayrılmaya karar vermiş olmam bir insana karşı işlenmiş bir suç değil mi? Bir insana karşı işlenmiş olan suç bütün insanlığa karşı işlenmiş sayılmaz mı? Kuşkusuz görünmeyen cezaları var bu davranışların. Belki de şimdiden çekmeye başladım o cezalardan birini. Kuşkusuz aşk bu. Bir gece uykuda bastıran bir düşle dönüp gelirse, "çığlık çığlığa uyanırsam" çaresiz kalacağım. "Varlığımın bir hiç olduğunu kavradım" gibi felsefi düşüncelerden uzak tutayım bilincimi. O satırlar kitap sayfaları arasında kalsın. Ama o zaman ne kalmış olacak ki elimde? En korkunç düşler de dönüp gelen yitirilmiş şeylerin bilince ulaşması değil mi? En korkuncu düşler değil mi?
"Sanki bir sanrı başlıyordu, içimden gelen gizli bir çağrı belirsiz, çalkantılı, kavranmaz bir istek yokluğa götürüyordu beni"
Sayfa 9Kitabı okudu