Yıllarını, gerçek aşkı arayarak geçiren, bir dönemin "çocuk yıldızı" Sitare, önce babasını daha sonra annesini kaybetmiş, sevgiyi ve aşkı ararken birçok "gönül hatası" yapmış, alkolik bir aktris eskisidir. Yıllar sonra, bir diziden aldığı rol teklifi ile ülkenin doğusuna, hiç görmediği yerlere gider. Burada gerçek aşkı bulduğunu düşünür.
Kitabı soluksuz okudum. Bunda Tuna Kiremitçi'nin şiirsel dilinin etkisi yadsınamaz.
Kitapta, beyaz elbiseli ve yanında atmaca olan kızı Sitare'nin kaybettiği "çocukluk masumiyeti"nin ta kendisi olarak birkaç kez görüyoruz.
"Deprem" ve "Hodan" bana, kitabın yazıldığı döneme de bakarak, Van'ı çağrıştırdı.
Türk edebiyatının romantik kalemlerinden Tuna Kiremitçi'nin "ustalık eserim" dediği "Kendi Seven Ağlamaz" şiire dayalı anlatım tekniğiyle okunmaya değer bir kitap.
