Kalbim şakıyan Bir kuş gibi
yuvası sürgünde
Bir elma ağacı gibi kalbim
Meyvelerin yükünden eğilmiş dalları olan
Parlak renklerden oluşan bir deniz kabuğu kalbim
Durgun denizlerde süzülen
Hepsinden daha mutlu kalbim
Çünkü geldi sevgilim bana.
… dünyanın kayıtsızlığı, kadın söz konusu olduğunda yerini saldırganlığa bırakıyordu. Dünya onlara dediği gibi ‘İstiyorsan yaz; benim için fark etmez,’ demiyordu kadına. Dünya gülerek ‘Yazmak mı? Senin yazıların ne işe yarar ki?’ diyordu.
16 yüzyılda şiir yazma yeteneği ile doğan bir kadın mutsuz bir kadındı, kendisiyle kavgalı Bir kadındı. yaşamın tüm şartları kendi iç güdülerinin tümü akıldakileri özgür bırakmak için gerekli ruh haline düşmandı.