Eser, yazarın da birkaç yerde zikrettiği gibi benim yabancı olduğum konulardan bahsetmedi. Bildiğim konular evet. Lakin bunları yıllardır sayısız terapi yapmış bir klinik psikologun tecrübelerine, gözlemlerine dayanarak okumak, kendi hayat yolumda doğru bir şekilde ilerlediğimi gösterdi bana. Elbette yeni öğrendiğim, bilmediğim mevzular da vardı.
Kitabın kapağında " Sen melek olsan kanat sesinden rahatsızlık duyacak insanlar vardır. " ifadesi geçiyor. Bu da hayat yolculuğumuzda bizim modumuzu düşüren, bize zorluklar çıkaran, bizi çekemeyen insanların hep olacağının bir ispatı gibi. Zaten kimse de melek değil işin aslına bakarsak. Hepimizin artıları, eksileri; yanlışları, doğruları var. Mühim olan kendine yetebilen, hayatla ve tüm canlılarla en başta da kendisiyle barışık bir insan olabilmek diye düşünüyorum.
Her zaman hem kendim için hem sevdiklerim için Şeyh Galip 'in "Hoşça bak zatına..." diye başlayan beyitini düstur edinmiş biri olarak kitabın adının "Kendine İyi Davran Güzel İnsan " olması da ayrıca hoşuma gitti.
Birleşik bardaklar kuralı, beyaz ayı düşünmemek, halıların altı, aşırı fedakarlık ve merhamet yorgunluğu, sınırlar, geçmişin yükleri, azim, içimizdeki ejderha, arka bahçe kavramları önemliydi benim için. Bilhassa #hasdaire ifadesi çok hoşuma gitti. Böyle bir grubumuz bile var en yakın dostlarımla.
Has dairenizdeki insanlara ve kendinize iyi davranın güzel insanlar... Tavsiye ederim.
