Kendine Tapan Kadın
Suat DervişKendine Tapan Kadın Gönderileri
Kendine Tapan Kadın kitaplarını, Kendine Tapan Kadın sözleri ve alıntılarını, Kendine Tapan Kadın yazarlarını, Kendine Tapan Kadın yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Onu sevmek bir deniz kenarında, bir mezar başında tek başına konuşmak gibi bir şeydi."
İçinde garip bir his vardı. Buna keder diyemezdi, hiddet diyemezdi; can sıkıntısı demek de doğru değildi. Bu hissi, tam manasıyla bir huzursuzluktu. Onu rahatsız eden, huzurunu kaçıran şeyin ne olduğunu tayin edemiyordu.
Kendine tapan insanlar eninde sonunda da tek başlarına kalmaya makümdular.
Sevmeyeni bırakmak, ısrar etmemek, ayrılıp gitmek, uzakta sevmek ve ağır ağır unutmak... Bu yapılacak şeylerin en doğrusuydu.
Papatyalarla gelincikler yan yana ne kadar güzeldiler.
Sevmesini bilmeyen insan, nefret etmesini de bilmez.
“Kendine tapan insan kimseye saadet veremeyeceğine ve saadet ise ancak verildiği zaman alınan bir şey olduğuna göre hiçbir zaman mesut olamazdı.”
“Onu hiç sevmiyorsa, neden şimdi ağlamak ihtiyacı hissediyordu. Eğer onu hiç sevmiyorsa neden biraz evvel onun kolları arasında bütün eski kırgınlıklarını, eski hınçlarını, hatta onun gülünçlüğünü unutacak hale gelmişti.”