“Yaşadığının ne kadar değerli olduğunu fark et. Çektiğin acıyı bastırmak için, beraberinde yaşadığın mutluluğu da yok etme. Sırf acını bastırmak için hissettiğin her şeyi bastırmak, ne büyük kayıp…”
Kayıp ve yaslar böyledir. Kaybettiğimizi bir kere kaybettiğimizi sanırken, kaybımız her gün yeni bir yüzünü bize göstermek için pusuda, bir kenarda bekler...
"Kafamın içi hep dağınık, hep kalabalık. Odaklanmakta o kadar zorlanıyorum ki anlatamam." Hep hızlı ve keskin bir şekilde konuştuğu için kafasının içinin ne kadar dağınık ve kalabalık olduğunu bir an için daha iyi algılar gibi oldum.