"Doymuyordum Kur'an ve Cevşen okumaya. Doymuyordum Risale-i Nurlarda ki hakikatleri yudum yudum içmeye doymuyordum Rabbime kul olmanın güzelliği içimde efsunlu bir huzur oluşturmuştu .
Meğer ne kadar aç , ne kadar cahil , ne kadar bilgisizmişim..."
Meğer hiçbir koku annemin kokusuna benzemiyormuş. Hiçbir gönül anneminki gibi sevgi ve şefkat saçmıyormuş. Hiçbir insan annem kadar dost değilmiş meğer.
Kızım Korkma.. Senin Rabbin seni senden çok daha fazla seviyor, daha fazla duyuyor. Sen O'na yönel.Gerisine karışma.O her şeyi yerli yerinde yapar, hiçbir kulunda darda koymaz.
Demek ki, mutluluğun ilacı, debdebeli bir hayat, şöhret, alkış, para, zevk ve eğlencede değilmiş. Gerçek mutluluk, birbirini anlama, adam yerine koyma, değer verme ve Allah için birbirini sevmedeymiş.