Kerempe'de Bir Yaşam
Cevdet GündemirSözler ve Alıntılar
Böyledir işte köylüler. Kendilerine çok gördükleri, çocuklarından esirgedikleri yiyeceklere misafirlerine çıkarırlar.
Kendimize yaptığımız eziyetler olmasa bu yaşam daha katlanabilir olurdu.
İnsanın kendine, kendinden olanan nesnel bakabilmesi zordu..
Bir filozof, "insan ölümden korktuğu için köle olmuştur" benzeri bir şey söylemiş kaç yüz yıl önce. Adam haklı. Yaşamının tutsağı olmak köleleştirir insanı.
Gerçekliğin farkına varmak kolay olmuyordu. Zor olan, gerçeklik karşısında yaşanan yıkımın altında ezilmeden ayakta durabilmekti.
Başkalarının kaybetmesi üzerinden yaşam kuranların başkalarının acısını anlaması beklenebilir mi?
"Senden hoşlandım ve seni sevdim. Ancak senin sevginden emin olamadım...."