Değmediğini anladığımda göz ardı ederim, boşa geçtiğini düşündüğüm her şeyi görmezden gelirim. Aklıma estiği gibi davranma şansımı kendime tanımam sadece zaman verir, beklerim. Boş şeyler dinleyince başım ağrır, saçmalıklara güler geçerim, doğru diye anlatılanlara evet der unuturum. Kendi fikirlerini empoze edenleri, senin iyiliğini istiyorum deyip aslında kendinin bile bilmediği konularda master olanlarıda insan yerine koyarım. Kendi doğrularımı bulmam yıllarımı aldı , karşı tarafın beş dakikalık aktarımı ile sarsılan deneyim zaten kazanılmamıştır... İnsan anlaşıldığı toprakta kök salar, nilüferlikten çınara dönüşen güzel hikayeler biriktirmenizi diliyorum