“Bu tarz kıyafetler her şeyden önce kişinin kendini ifade etme şekli,”...”Ben bir özneyim bir nesne değil! Bana hayran hayran bakmalarını sağlamak yerine, kolları sıvamayı tercih ediyorum!”
Her şey doğruydu, elbette ağır yürüyüşleri de canlı bir salınımla tırmanıyordu, bir zirve diğerini kovalıyor, gitgide yükseliyor, salonun kubbesini ortadan kaldırıyor ve şehrin üstündeki gökyüzüne bakabilme olanağı sağlıyordu.
Bir insan ne zaman ölür? Son nefesten sonra mı? Bilinçli yapılmamış son bir hareketten sonra mı? Kendini savunamadığı zaman mı? Kendisi dahil, hiç kimse onun nasıl olduğunu bilmediği zaman mı?
“Neden beyaz kuşlar barış simgesi?”
“Vurulmaya çok müsaitler, beyaz oluşları onları ele verdiği ve güvercinleri mavi gökyüzünde savunmasız kıldığı, gücü elinde tutanlara teslim oldukları için.”