Kifayetsiz Hikâyeler Müsabakası
Şener ÖzmenSözler ve Alıntılar
Kürt romanının babası Ereb Şemo'ya..
Mesele tam olarak "Aşk ve Devrim"di demek. Dayısı söylentilere göre Maocu bir Kürt grubuna üyeydi ve mezarında yatan Mao ile Komünist Çin'in haberi olmadan, özgürlük ve gelecek için uğursuz bir kış günü haince öldürülmüştü
Zaten altüst olmuş toplumlarda erkek rotasını şaşırdı mı gerekçe her zaman bir veya birkaç kadındır.
Bizzat yaşanmıştır.
Elbet bir süre tüm talihsiz öğrenciler gibi o da bayrak taşımış, bayram kutlamalarına iştirak etmiş, tümüyle milli yürüyüş ve gösterilerde asker misali raprap yürümüş, bağırarak "Ne mutlu Türk'üm diyene!"demişti; ama Allah aşkına, neden mutlu değildi?
Kont Saddam'la Yaser, salonun ortasında satranç oynuyordu. Hemde ne satranç! Piyonların yerinde kelleler vardı; çocuk, kadın, yaşlı, kahraman, deli kelleleri hatta tavuk, köpek ve inek kafaları. Gözleriyle görüyordu kafalara, o gövdesiz başlara neler yaptıklarını..
..kim şiire kanıyordu bugün? Kim bir şiirle intihar ediyordu artık?
Sayfa 142
Sözlüklerinde işkence kelimesinin olmadığı bir yer... Öyle bir yer var mıydı acaba? Olabilir miydi? İnsanlara cop sokulmayan bir yer. Elektiriğin işkence için değilde karanlık sokakların aydınlatılması için kullanıldığı bir yer. Kerpeten, pense, tel ve kabloların yasak olduğu bir yer. Çığlıkların olmadığı, yalnızca sevişen insanların inlediği bir yer... Hani nerdeydi o yer,
O ütopya?