Yok denecek kadar inceydi kilim. İnceydi ama sık dokunmuştu. Elimi gezdiriyordum ilmeklerinde. Sıcak, sevecen bir duyguydu...
*
“Çocukluk işte. Aslında sevda dedikleri de çocukluk değil mi zaten? İşte, onunla beraber büyüdük biz hoca. Biz büyürken sevdamız da büyüdü. Altında buluştuğumuz o ağaç şahittir, ha bu sene ha yeni seneye elim bollaşacak diye diye onu nasıl beklettiğime. Olmadı Hocam. Bollaşmadı. Bizim gibilerin eli bollaşır mı hiç! Ömrümüz geçim sıkıntısına vergili bizim.”
İzmir'de yaşayan yazar ve dergici Uğur Demircan'ın beklenen ilk kitabı "Kilim" Plüton Yayın etiketiyle okurların beğenisine sunuldu.
"Kilim" büyük kentten ücra bir köye atanan genç öğretmenin köy yaşamına ve köylülerin kendine has özelliklerine dair gözlemlerini, çok yakınında şahit olduğu bir aşkı ve bunun ışığında kendi geçmişine dönük iç hesaplaşmalarını, bunlarla birlikte yaşadığı duygusal dönüşümleri anlatan pastoral bir hikâye iken temposu giderek artan bir macera içerdiğini de belirtmek gerek.